Rozdział 7

Nazajutrz w pracy Blue była totalnie nieobecna. Błądziła myślami wokół pytania jakie zadała jej April. Czy właśnie to, że Liam zaprzątał bez przerwy jej myśli było potwierdzeniem, że odgrywał w jej życiu rolę kogoś więcej niż przyjaciela ?
W przerwie  dziewczyna wyszła za knajpkę na papierosa, a w tym samym czasie zadzwonił do niej Liam.
- Halo Blue ? - zapytał trochę poddenerwowanym głosem.
- Tak, coś się stało ? - zmartwiła się.
- Możemy się spotkać ? To pilne. - zaznaczył chłopak.
- Dzisiaj nie dam rady. Pracuję, a później jestem umówiona. -  zaznaczyła, wciągając do swoich płuc dym nikotynowy.
- Aha. Rozumiem... - powiedział,a  w jego głosie słychać było że stało się coś naprawdę ważnego.
-Dobra. - zgodziła się - o 7PM kończę i później jestem umówiona z Paulem, jak wrócę do domu to dam Ci znać i wpadniesz i powiesz o co chodzi. okej ? - zaproponowała.

- Jesteś kochana - powiedział uradowany. 

- Dobra ja muszę wracać do pracy. - powiedział przydeptując peta. - Do zobaczenia - rozłączyła się.
Była dopiero 2PM, a Blue dręczyło pytanie o co może chodzić przyjacielowi.
kolejne godziny w pracy Smith ciągnęły się niemiłosiernie. Momentami zdawało jej się że czas staje w miejscu. Niestety w momentach niepewności  lub oczekiwania na coś ważnego mijające sekundy dłużą się w nieskończoność przynosząc nam tym samym potworne katusze. Przez telefon głos Liama był wyczuwalnie zmartwiony, przepełniony niepewnością, bezradnością. Kilkoro najróżniejszych, ale negatywnych uczuć mieszało się w nim doprowadzając brunetkę do zmartwienia, a przez jej głowę przebiegały najróżniejsze czarne scenariusze od wypadków po śmierć, a między nimi rozstanie z Danielle. Nareszcie wybiła upragniona godzina 7PM i koniec pracy na dziś. Blue pożegnała się z Anne nie pomijając przy tym że nie wie o której wróci i wyszła przed lokal gdzie czekał już na nią Paul.
- Witaj - przywitał się z nią buziakiem.
- Cześć. - obdarowała go uśmiechem który w pewnym stopniu był wymuszony. - Gdzie idziemy ? - zapytała.

- Chodź - złapał ją za rękę i wspólnie spletli swoje palce. - Zaprowadzę Cię w piękne miejsce. -

 szepnął kierując się w stronę parku.  Podążali przed siebie w ciszy wsłuchując się w wieczorne odgłosy wydawane przez nocne ptaki. Dochodziła 8PM, ale na dworze już się ściemniło w końcu była nadal wiosna, ale mimo to pogoda jak na tę część Anglii była zadowalająca. Po kilku chwilach para doszła do pięknego miejsca nad małym stawkiem ogrodzonym kamieniami nad którym rozrastało się zieleniejące drzewo. Oboje usiedli na rozwidleniu gałęzi patrząc sobie w oczy. Chwila ciszy, którą przerwał szatyn.

 Jak Ci minął dzień w pracy ? - zapytał nie odrywając oczu od swej ukochanej.
- Przyjemnie. Pod koniec dopiero zrobił się większy ruch, ale bez przeszkód dziś - szepnęła. - a co dzisiaj u Ciebie ? - musnął bokiem dłoni jej policzek, a ona delektując się jego dotykiem  zmrużyła oczy.
- Kocham Cię... - szepnął Paul.
- Ja Ciebie też. - uśmiechnęła się Blue.  Jednak w jej głowie panował istny chaos. Myśli spierały się miedzy sobą. Rozum i serce toczyły waśnie o do kogo jej uczucia są silniejsze, kogo szczerze kocha. Czy Paula nie jest tylko osobą do zapełnienia pustki po ogromnej miłości jaką darzy innego. Przeżywała odwieczny dylemat każdej kobiety...

Serce czy Rozum?
Które z nich poprowadzi ją tą właściwą ścieżką, tą która będzie dla niej najlepsza. Niekoniecznie bez przeszkód, ale na końcu której będzie mogła powiedzieć " Wybrała dobrze i niczego nie żałuję", a może wybierze źle. Trafi na tę niewłaściwą drogę i nigdy nie będzie szczęśliwa? Każda minuta i każda chwila przynosi nam nowe niespodzianki, za kolejnymi zakrętami kryje się niewiadome, a ona jak każdy musiała wybierać swoją drogę uczuciową w ciemno. Idąc za sercem czy rozumem nie wiedziała co ją czeka, a na żadnej z wybranych ścieżek nie ma odwrotu, ani żadnego ubezpieczenia. Nie mogła zgłosić się z reklamacją. Nikt nie mógł. W takich chwilach niczego nie była pewna. Może lepiej dla wszystkich byłoby gdyby ona i  Paul zatrzymali się na etapie przyjaźni. Wiedziała że nie chce go skrzywdzić, ani

stracić ze swojego życia, ale posunęła się krokiem ku czemuś więcej i być może wszystko zepsuła.
Po trzech godzinach rozmów i przebywania razem mężczyzna odwiózł Blue pod mieszkanie chłopaków, bo w miedzy czasie zadzwonił do niej przyjaciel i umówili się że do nich wpadnie bo on miał jej coś ważnego do powiedzenia.
Paul nie miał nic przeciwko, że jego dziewczyna odwiedzi jeszcze przyjaciela po ich randce, bo znał historię tej przyjaźni i rozumiał że Liam odgrywał ważną rolę w jej życiu. Czasami wydawało mu się że zbyt ważną...

Wchodząc do mieszkania usłyszała damski jak i znajomy śmiech dochodzący z salonu, gdy tam weszła ujrzała Harrego i April wspólnie popijających czerwone wino.
- Blue - dziewczyna wstała - Co Ty tutaj robisz ? - zdziwiła się.
- Cześć. - szepnęła brunetka. - Przyszłam do Liama bo chciał pogadać.
- Liam jest u siebie. Może z Tobą pogada bo z nami nie chciał.-  szepnął Harry.
- Okej. Bawcie się dobrze - szepnęła i wyszła udając się do sypialni jej przyjaciela.  Zapukała w lekko uchylone drzwi . Niepewnie weszła do pokoju. - Liam ? - szepnęła. Ujrzała sylwetkę chłopaka, która nieruchomo leżała na łóżku. Na dźwięk jej głosu podniósł się do pozycji siedzącej.
- Już jesteś. - przywitał radośnie dziewczynę, która usiadła obok niego całusem w polik.
- Cześć. - powiedziała niepewnie przewieszając swoją kurtkę przez oparcie fotela stojącego obok.

- Co tam u Ciebie ? - zapytał, a w jego głosie było słychać lekkie niezdecydowanie, strach, a nawet bezsilność.
- Dobrze. - powiedziała krótko. - a u Ciebie ?
-Jakoś - szepnął wbijając wzrok w swoje bose stopy. Zapadła chwila ciszy. - Jak tam na spotkaniu z Paulem? - zapytał przypominając sobie że przez telefon mówiła że jest z nim umówiona.
-Miło. - uśmiechnęła się na wspomnienie o tym spotkaniu. Liam zdziwił się jej reakcją.

- Blue - zaczął zdziwiony - wy jesteście razem, że się tak szczerzysz  ? - kiwnęła głową. Czy dobra decyzją było powiedzeniu mu o ty skoro nie była w stu procentach pewna czy prawidłową drogę wybrała. Jednak już mu powiedziała i nie było odwrotu. - Gratuluję. - przytulił przyjaciółkę. Trzymając ją nadal w ramionach odsunął od niej głowę i spojrzał w oczy. Ich twarze dzieliły centymetry, malusieńkie centymetry. Każde z nich bało się wykonać jakikolwiek ruch. W bezruchu wpijając nawzajem w siebie oczy trwali kilka chwil, aż Liam zaczął się zbliżać do jej twarzy od której dzieliły go już znacznie mniejsze ilości centymetrów.

Nagle drzwi pokoju otwarły się, a oni odsunęli się od siebie.
- Harry pyta czy jesteście głodni. - zapytała April wchodząc, ale zauważyła w jakiej sytuacji między nimi weszła do pokoju przeprosiła i wyszła.
- Przepraszam Cię za to. - szepnęła Blue wstając.
- Nie to ja Cię przepraszam. - niepewnie skierował słowa do przyjaciółki chłopak - Przed chwilą powiedziałaś mi że masz chłopaka, a teraz próbowałem Cię pocałować... Idiota ze mnie i tyle. - dokończył. - Zapomnij. - jego ostatnie słowo trafiło do Blue zdwojoną siłą. Chciał żeby zapomniała o tym że była taka bliska posmakowania jego ust, zatopienia się w nich. Mogła zapomnieć, ale jakaś cząstka jej mówiła że chciała by to powtórzyć, zbliżyć się tak do niego, poczuć ciepło jego ciała i smak ust. To nie było dane im obojgu.
- Mówiłeś że musimy o czymś porozmawiać. Coś się stało ? - zmieniła temat wykonując jego prośbę by zapomnieć.
- Tak. - Przypomniał sobie o tym czego dowiedział się rano, o słowach które wywróciły jego świat do góry nogami.
- A więc co jest ? - zapytała siadając tym razem na fotelu. - Chodzi o Danielle ?
- Tak - jej przeczucia się sprawdziły jednak chodziło o nią.
- Co z nią ? - zmartwiła się lekko?
- Bo Danielle...

_________________________________________________________________________________

_______________________________________________________________________

Przepraszam,że tak długo musieliście czekać na 7 rozdział,ale nie miałam czasu.

1.Jak myślicie czy Blue będzie z Paulem ? 

2. Czy Liam i Blue czują coś do siebie ?

3.I najważniejsze pytanie co jest z Danielle? :d

Zapraszam was również na konto na yt mojego kolegi ! :

https://www.youtube.com/user/Clickerv2