Rozdział 15

Ciemne chmury pokrywające niebo nad Dublińskimi ulicami wróżyły tylko jedno - deszcz. Blue ślamazarnymi ruchami zwlekła się z łóżka i  włożyła szlafrok po czym zabierając papierosy i telefon leżące na stoliku nocny i wyszła na balkon, gdzie odpaliła porannego papierosa. Telefon spoczywający w jej słoni po kilku chwilach zaczął wibrować, a na wyświetlaczu pojawiło się "Liam " bez wahania dziewczyna odebrała. 
- Już nie spisz kochanie? - zapytała przykładając telefon do ucha. 
- Też miło Cię słyszeć Blue - zaśmiał się chłopak
- Oj Liam - westchnęła. 
- Słucham? - znów się zaśmiał. 
- Liam - szepnęła
- Blue - westchnął z odrobiną zmartwienia w głosie - Palisz? 
- Yyy...- zawahała się - Nie - dodała niepewnie.
- Nie kłam - wydobył się jego zatroskany, ale i zdenerwowany głos z słuchawki - obiecałaś... - dodał rozczarowany.

- Wiem - powiedziała – Liam Przepraszam, ale wiesz, że to silniejsze ode mnie - dodała z nadzieją, że zrozumie.
- Wiesz jak ja tego nie lubię....- zatrzymał się - wiesz co porozmawiamy później - rozłączył się. 

Całej rozmowie zza uchylonych drzwi przysłuchiwał się Paul. Nie wiedział jak zareagować na ich rozmowę. Zastanawiał się czy to coś poważnego czy tylko zwykła wymiana zdań dość dziwnie zakończona.
- Coś się stało? - zapytał przekraczając próg balkonu na co dziewczyna lekko się zlękła - Wystraszyłem Cię? - zaśmiał się - przepraszam. 
- Nic nie szkodzi - odpowiedziała przymykając lekko powieki - Zrobię śniadanie - udała się do kuchni a on nie zamierzał droczyć dalej tego tematu jeżeli jest dal niej ciążący.  - Jajecznica może być? - zapytała gdy wszedł do kuchni. 
- Jasne. - zgodził się, a po chwili przed jego nosem stał talerz z odpowiednią ilością posiłku, który zjedli w ciszy. 
- Jakie masz plany na dziś? - zapytał, gdy dziewczyna odstawiała brudne naczynia. 

- O 12 idę do pracy, a później na kurs, a ty? - odpowiedziała na jego pytanie.
- Mam samolot o 3PM. - odpowiedział 
- Już wyjeżdżasz? - zdziwiła się, że jego wizyta trwała tak krótko. 
- Wiesz nie chce się narażać Liamowi siedząc u Ciebie. 
- Proszę Ci... - westchnęła
- Blue słyszałem wczoraj waszą rozmowę internetową jak wyszedłem do toalety - szepnął spokojnie - wiem że mu nie pasuje moja obecność sam na sam z Tobą, więc zarezerwowałem lot do Londynu na dzisiaj - dokończył obdarowując ją uśmiechem. 

- Rób jak chcesz - dodała i wyszła się przebrać. 
        W swojej sypialni wyjęła z szafy ubrania następnie udała się do łazienki, gdzie ubrała się i zrobiła lekki makijaż. Wróciła do salonu w którym siedział Paul z pilotem przeskakując z kanału na kanał. 
- Może się przejdziemy? - zaproponowała.
- Jasne - uśmiechnął się i skierował wzrok na nią - Daj mi pięć minut - szepnął i wyszedł natomiast ona po raz drugi tego dnia wyszła na balkon i zapaliła papierosa. Wiedziała, że nie powinna tego robić jednak nałóg był silniejszy od niej. Wdychany do płuc dym nikotynowy był dla nie poniekąd ukojeniem. Mimo świadomości że to szkodzi jej zdrowiu robiła to od prawie sześciu lat. Tak, zaczęła palić w domu dziecka, wraz z innymi podopiecznymi wymykali się za jakieś murki czy ukrywali na drzewach popalając papierosy załatwione przez tych starszych kolegów. Ten nałóg ciągnął się za nią z tych ciężkich lat. Od wszystkiego innego udało jej się uciec, na ulicy nie rozpoznawała znajomych, nie miała żadnych zdjęć z nimi, chyba że były to zdjęcia szkolne. Zostało z nią tylko to czego teraz również chciała się wyrzec, a może nie tylko to?
- Możemy iść - wyrwał ją z transu głos przyjaciela.

- Okej - szybko zgasiła peta i wyszła z balkonu zamykając go. Przed wyjściem zarzuciła jeszcze na swoją szyję czarny szal i zabrała beżową  torbę. Obydwoje wyszli z mieszkania i pogrążeni w rozmowie odbiegającej od życiu uczuciowego Blue udali się do małej kawiarni na kawę. 

***kilka tygodni później***

Dziewczyna  stała w hali odlotów lotniska czekając na komunikat gdzie powinna się udać.

- Pasażerowie lotu numer 145 linii Dublin Airport do London City proszeni są od udanie się do sali nr 2 w sektorze C. - rozległo się w głośnikach, a Blue udała się w wyznaczone miejsce, a po niedługim czasie siedziała w fotelu w samolocie myśląc o tym co wydarzyło się przez ostatnie tygodnie.  

       Liam nic nie wiedział o jej powrocie do Londynu. Może to i lepiej. Po jego ostatniej wizycie nie miała ochoty z nim rozmawiać. O tym ze wraca wiedziały tylko dziewczyny i Niall, który podczas jej kłótni z Liamem bardzo ją wspierał. Jak wyglądał teraz jej związek? Z pozoru wielka miłość, kolorowo, idealnie, aż za idealnie. Między nią i Daddym w siłę rosły przeszkody. Zaczynając od braku czasu dla siebie po nie domówienia, sprzeczek o wszystko. Ciążyło to na niej, ale nie kontaktowała się ze swoim chłopakiem już od ponad tygodnia. 

- Blue - usłyszała w hali lotniska po odebraniu swojego bagażu. - Jak ja się za Tobą stęskniłam - ujrzała przed sobą April z uśmiechem na twarzy. OD razu ją przytuliła. Potrzebowała tego, potrzebowała pocieszającego przytulenia przyjaciółki. - Wszystko będzie dobrze kochanie - szepnęła głaszcząc ją po włosach. Stały tak chwilę aż:

- Chodźmy - powiedziała odrywając się od niej - nie chcę żeby ktokolwiek mnie tu zobaczył - dodała. No tak Paparazzi czaili się na każdym kroku od chwili ujawnienia ich związku, bo w prawdzie od tego się wszystko zaczęło. - Mam nadzieję że nikomu nie mówiłaś o moim przylocie? - zapytała z nadzieją kiedy wsiadły do samochodu April

- Nikt więcej nie wiem - szepnęła odpalając silnik – Liam się z Tobą nie kontaktował? 

- Nie - odpowiedziała odwracając głowę do okna po którym powolnie spływały krople deszczu. W jej oczach pojawiły się łzy.

- Ty niczego nie rozumiesz - podniósł głos. 

- Tak, bo Twoim zdaniem ja Cię nigdy nie rozumiem - krzyknęła już na niego. 

- Blue, ale to jest moja praca - szepnął próbując złagodzić sytuację.

- Do Twoich obowiązków należy kontaktowanie się z Twoją niedoszłą żoną, tak? Przepraszam, ale czy Tobie się branże nie pomyliły? - nerwy jej puściły - w takim razie ja kontaktowanie się z Paulem też zaliczę do moich obowiązków - dodała

- Ale was coś kiedyś łączyło - odpowiedział jej. 

- A wy co ? Kubusia Puchatka tylko razem oglądaliście? Wiesz co nie błaźnij się - krzyknęła - Jak oprzytomniejesz daj znać, a teraz Cię żegnam - otwarła mu drzwi tym samym sygnalizując że ma wyjść.

Tak wyglądała ich ostatnia rozmowa. Miała coraz to większe obawy, że możliwość bycia szczęśliwą jest dla niej tylko złudzeniem, że jej losem już zawsze będzie samotne życie przy ulubionych romansach czy kryminałach. Dziewczyna nawet nie spostrzegła się kiedy była pod blokiem przyjaciółki, a w z jej oczu wypływały potoki łez. Otarła je i otwarła drzwi, a to co zobaczyła pod budynkiem przerosło jej najśmielsze oczekiwania. Na ławce ze spuszczoną głową i bukietem czerwonych róż siedziała osobo która przed chwilą zaprzątała jej myśli. Niewzruszona wyjęła z bagażnika walizkę i udała się do drzwi czekając na jakąkolwiek reakcję z jego strony. Wstał i podał jej kwiaty, ale ona wzięła je i szła dalej.

Jak ogień i deszcz, nie dobraliśmy się, ale nie potrafię zła na Ciebie być. Jak Wenus i Mars, jesteśmy z innych gwiazd, ale nikt mnie nie dopełnia tak jak Ty. Proszę, nie zmieniajmy nic

- Blue... - szepnął  - Wysłuchaj mnie - dziewczyna stanęła, ale nadal znajdowała się plecami do niego. - Spotykając się z Danielle zachowałem się jak idiota, ale ona po prostu zadzwoniła do mnie i powiedziała że chce przeprosić. Zgodziłem się i pogodziłem z nią...

- I to przyszedłeś mi mówić? - krzyknęła odwracając się do niego. - A może chciała Ci wpoić że jednak to Twoje dziecko? Pieprz się Payne - rzuciła mu bukiet pod nogi i wbiegła do windy w której czekała na nią April. 

________________________________________________________________________________

I w końcu pojawił się 15 rozdział ! Przepraszam,że tak późno,ale w końcu są wakacje :) I przepraszam za błędy :)

              Pytania :

1.Czy podoba wam się,że Blue pali? Chce to wiedzieć ? 

2.Blue wróciła do Londynu czy dobrze zrobiła,że wróciła ?

3.Co myślicie o kłótni Blue i Liama?

Kolejny rozdział może pojawić się w każdym momencie :D

Oczywiście wykorzystajcie każdą chwile wakacji w końcu lipiec sie już kończy :D